Gisteren weer een ritje gemaakt richting de Achterhoek. Zelf ga ik vaak van te voren al naar stal om op mijn gemakje alles voor te bereiden (controlfreak). 15 minuten voor vertrek komt man met kind aan. Trailer achter de toet, zooi in de auto, lijnen aan de trailer, pony ander halster om en hoppa op de wagen met die geit. <<)
Met grote dank aan Sandra van Paardenmensen die het mogelijk heeft gemaakt dat we nu een pony hebben die met een minuut op de wagen staat. De lijnen hebben we enkel nog nodig voor de aanleuning aan de zijkant. :) Nog niet zo gek lang geleden kreeg ik al de kriebels bij het idee dat we wéér het geneuzel aan moesten gaan om mefroi hare koninklijke hoogheid de heks met haar pootjes op de wagen te krijgen. :roll:

IMG_0010 (1)

Als we eenmaal het vaste riedeltje van 1 x plassen en 2 x mesten in de trailer hebben opgeruimd %) gaat de klep dicht en rijden we op ons gemakkie naar Borculo. Nooit gedacht dat ik 45 minuten heen en 45 minuten terug er voor over zou hebben om te gaan lessen, maar het is zo verschrikkelijk leuk dat het bijna een wekelijks gezinsuitje aan het worden is. :')  Zelfs David (5j) die niet zo heel met paarden heeft vindt het best oké. Onderweg lekker boterhammen knagen en op de ipad en eenmaal daar struint hij op zijn dooie akkertje langs de bak en als hij de kans krijgt even hondjes aaien bij Yvette. <3 Koekenbakker was gisteren zo druk met de pony ‘wassen’ na de les dat hij heel niet in de gaten had dat 1 van de hondjes onder zijn neus werd gepresenteerd voor een knuffel. :(:) _O- _O-  (sorry Yvet….hij had het niet gezien, maar wilde heel erg graag Y;( :') )

 

Maar goed les dus. Hoe het gegaan was?
– Nou we hebben lekker gereden, geprutst en gefrutst. :D
Jaaaaa…….en wat was het resultaat daarvan? -:)
– Oh ja best handig als we er dat ook even bij zeggen…. :)) nou dat ze makkelijker opzij gaat. Ik de pijnpuntjes in de galop meer moet opknippen, omdat ik anders zelf te stug in de hand word en dat een averechts effect heeft. Wat ik overigens heel erg lastig vind om toe te geven aan mezelf. Liefste doe ik het natuurlijk in 1 x goed. Utopie I know, maar stiekem hoop ik daar toch op. :D

 

Eenmaal aan de gang was het net of de duvel er mee speelt. Verrassing van vandaag…..de strontkar. _O-
Pony is strontkarproof….ikke….mwah ietske minder. :')

Schermafbeelding 2016-05-29 om 22.09.27

In de stap vooral gewerkt in het laten door vloeien van de pas naar voren toe. Denkend richting het verruimen met voldoende lengte in de hals, zonder het bezemsteeleffect te creëren. Daarin het wijken meegepakt met wederom de nadruk op het voorwaartse en minder op het zijwaarts. Wel uiteraard met voldoende gehoorzaamheid voor de zijwaartse hulp. *noteert dit bij het huiswerk* O:)

Vandaar uit een overgang naar de draf en de eerste was gewoon zonder een ‘hupke’. Meestal maakt ze er nog zo’n halfbakken huppelpasje tussen voor dat ze echt vertrekt. Dit moet dus ook nog vele malen scherper worden. *noteert dit ook* :')

Daarna in de draf gewerkt aan….wat niet zou ik bijna zeggen. Zelf haar eigen hals dragen, voorwaartse drang zonder haar favo hectische gangetje er in te zetten, losheid in de nek en rug en de schwung van de achterhand. Elke kleine verbetering is zo’n gaaf gevoel op dat moment en tegelijkertijd een enorme stimulans om huis weer verder te prutsen en te frutsen. O:) Om een volgende les hopelijk weer wat nieuwe gereedschapjes te scoren of de bestaande tools te verfijnen. :) Gecombineerd met een pony die het altijd verschrikkelijk leuk vindt om te werken maakt het extra leuk. <3

Daarbij ook wel tevreden dat ik er op enkele verdwaalde momenten aan gedacht heb om mijn altijd aanwezige ‘gierennek’ en bochel een beetje rechter op elkaar te stapelen. Om vervolgens weer heerlijk in elkaar te zakken. :')
Als toetje nog even gezien hoe Ineke de pony aan het werk heeft gezet. Superleuk om het eens vanaf de grond te zien. Vanuit haar bevindingen een beetje extra skupjes voor het huiswerk gekregen. Arbeid met die kleine witte meid!!! ~~}>~~}>

Net nog een pietsie veel meer := scherper zijn op de gehoorzaamheid mét nageeflijkheid.

Pony had ook nog geluk. Ook zij kreeg nog een klein presentje in de vorm van wat naalden in haar bips. Waar ze bij de eerste punten nog semi geagiteerd reageerde met een venijnig zwiepje met de staart en een evil eye naar achter… >;)
Zag je haar bij de laatste punten al wat friemelen met de bovenlip, de oog opslag werd zachter om af te sluiten met een hele diepe zucht. Zo mooi om te zien hoe groot de impact kan zijn van zoiets ogenschijnlijk kleins als een speldenprik op de juiste plek op zo’n groot paardenlijf. Prachtig! +:)+

Daarom gaan we over 2 weken gewoon weer lekker trainen in Borculo, maar volgende week eerst nog het onck waar we superveel zin in hebben. Als kersje op de slagroom mag ik de prachtige connemaramerrie Karel lenen voor een b proefje. :):)

 

Na mijn valpartij van afgelopen vrijdag toch een paar dagen behoorlijk last gehad van mijzelf of liever gezegd de angst in mij. Geen idee waarom ik dat zo sterk heb, maar het kan bij tijd en wijle behoorlijk de boventoon voeren. Alsof je eigen angst met de voorzittershamer in de klauwtjes aan het hoofd van de vergadertafel het één na het andere besluit neemt. Vrij jammer…

 

Zondag met de les al een goede oppepper gehad en maandag thuis weer fijn kunnen sturen. Vandaag de angst netjes opgeborgen op zolder met een laagje stof er over. Ik kom je wel weer halen als ik je nodig heb schatje. 

 

Net een beetje geknutseld en geprutst met het aangereikte gereedschap. Niet met een specifiek doel heel eerlijk gezegd. Gewoon lekker sturen en zien waar we op uitkomen. Eerst nog een paar sputters op de tuinslang in de verte. Van het niet giftige soort hoor dus geen zorg. Als vanouds gas er op bij de twijfelpasjes  bij het zien van de blompkes langs de kant, de restanten mest op de grond en de paar platgestampte plekken. Tot mefroi zelf het tempo ging bepalen en met van die voorbenen als tentharingen (lang en de grond in) in de rondte liep te paraderen.
Tempocontrole…..bepalen van de hoofd/ halshouding….nageeflijkheid…..rechtrichten. Echt als je mij een keer midden in de nacht wakker maakt (levensgevaarlijk overigens… ) dan heb ik geen idee waar mijn huis woont, maar dit rijtje kan ik ondertussen dromen. Uitvoeren is een ander dingetje, maat het gaat de goede kant op zeg maar.  Galop kreeg ik zowaar fatsoenlijk door de wending gestuurd waar ik al heel erg blij mee was. Af en toen nog wat scheef, maar al veel beter in het spoor en dat zonder in draf te kukelen…..nou ja …..in ieder geval niet zo vaak als anders.

Tot ik het voor elkaar kreeg om madammeke een hele lange zijde op eigen benen te laten lopen, recht en los van de hand met goede aanspanning en voldoende lengte in de bovenlijn. Inwendig de hoela én de macarena gedanst. Had immers toch bijna 40 meter de tijd dus daar kan best een tweede dansje vanaf. In de bocht flopste toch het rechterschoudertje er uit en toen was de pret over voor dat moment,  maar wat maakt het uit….we’re back!!!

Schermafbeelding 2016-05-19 om 22.32.59

 

Vandaag met meerdere connemaraliefhebbers afgereisd naar Ineke Jansen voor een middagje lessen, kletsen, koffieleuten en lekkers eten. Homemade appeltaart mag dan natuurlijk niet ontbreken.

Schermafbeelding 2016-05-15 om 22.24.04

les1

Zelf nog een tikje nerveus na de betere voltigepraktijken van afgelopen vrijdag. Wat hou ik toch van de helderheid van Ineke.

“Ja euh Susan hoor eens…..het is gebeurd….sterker nog er is eigenlijk niks gebeurd….je ging er op onhandige wijze naast liggen…..dat was vrijdag en dat ligt in het verleden….heb je geen invloed meer op dus daarmee klaar. We zijn nu hier en gaan nu gewoon rijden.” 

 

AMEN!!! Sta je dan met je bekkie vol tanden. Wel een klein stapje terug gedaan om de aandacht te vestigen op een los en ontspannen lichaam (lees: slagroombenen) wat ook in staat is om duidelijk naar de pony te communiceren. Ik kan wel ontspanning van haar verlangen, maar als ik er zelf met klemmende bovenbenen op zit wordt dat natuurlijk helemaal niksie.

Pony was weliswaar wat frisjes, maar superbraaf. Eerst weer terug naar onderdeel 1: tempocontrole. Voorwaarts reageren op een beenhulp en niet onder mijn gatje vandaan hollen. Dat laatste is nog wel eens een dingetje. Vooral het hectische over de voorbenen naar beneden duikelen niet verwarren met een voorwaartse gang met gebruik van rug. In het gecontroleerde tempo bepalen we de houding van de hals. Juist omdat mefroi zo fris was en wat hectisch over haar voorbenen de grond in wenste te ‘mollen’ gekozen voor een meer horizontaal evenwicht. Lijkt zo net of ik er verstand van heb, maar deze wijze woorden zijn eerlijk gepikt van de juf. Beter goed gejat dan slecht verzonnen. Oftewel koppie wat omhoog met voldoende lengte in de hals en daar komt onderdeel nummer 3 op de lijst af te werken punten….nageeflijkheid. Oh en graag wel redelijkerwijs tegelijkertijd en als je dan toch bezig bent pak er het rechtrichten ook nog effies bij.

les2

In ons geval zorgen dat de rechterschouder wordt begrensd en het linkerachterbeen gezellig deelneemt aan de gevraagde arbeid. Levert zowel bij de pony als bij mij enig motorisch gekneus op, maar als ze dan die paar passen doet wat ze moet doen en ik daarin los en recht er boven kan blijven……..zoooooooo gaaaaaaaaaaaaaaaaaaaf. Oké daarna zakt het als een plumpudding in elkaar, maar die 3 passen waren er.  Later als we groot zijn dan zijn die 3 passen er een paar meer.

Vervolgens og een stukje galop meegepakt. De overgang alleen al was hilarisch. Met 4 poten van de grond af…..kreeg nog complimenten over het toegenomen zweefmoment ( in draf…..ssshhhht). 

les3

In bewegende beelden zag het er ongeveer zo uit.

 

 

Kortom we hebben genoten van een fijne middag, met een toffe les en veel huiswerk. Met heel veel gezellige mensen en weer een fantastische catering.

 

Marieke bedankt dat ik de foto’s mag gebruiken.

 

 

 

Ik had besloten om mefroi de avond van te voren al in te vlechten. Dan hoefde ze vandaag niet heel veel eerder met haar gatje van het gras af.  Zo gezegd zo gedaan en persoonlijk errug tevreden over het resultaat.

13179222_525150697671338_4118018964161792062_n

 

Daarna nog een kwestie van duimen dat ze het ook zou laten zitten. Ze is van zichzelf uitzonderlijk schoon. Zeker voor een schimmel, maar je weet maar nooit. Thank god had ze alles netjes heel gelaten. That’s my girl!

 

13239426_525444577641950_8052318481391797625_n

 

Helaas liep het daarna allemaal iets anders. We gingen en we kwamen thuis met: 1 dikke blauwe knie, een bult op het scheenbeen, een blauwe bil, een gedeukt ego, heksje over de piemel, ikke over de piemel en geen ring van dichtbij gezien.

Heksje was op deze locatie net als de vorige keer spooky, maar kon er nu redelijk vlot doorheen rijden. Ze begon net de ontspanning te vinden. Ik rijd linksom op de binnenhoefslag langs de deuropening (die vond ze nog altijd niet iets om heul dicht langsop te gaan). Andere ruiter komt rechtsom aan in galop over de hoefslag. Ik dacht nog ik moet even roepen dat ik op de binnenhoefslag blijf en toen was het kwaad al geschied. Andere ruiter pakt netjes de binnenhoefslag en pony wijkt op dat moment verder naar binnen uit voor de deuropening. Mijn knie kletst vol tegen die van de andere ruiter op. Ik word het zadel uit gelanceerd en beland er achter. Heksje voor de tweede keer over de piemel en zet het op een lopen….geen houden aan dus een rondje zandhappen.

Tja en daarna was er met ons beide even geen land te bezeilen. Lef en doorzettingsvermogen hadden per direct een last minute naar Timboektoe genomen en faalangst stond met zijn koffertje  in de hand al met de voet tussen de deur.

Na een paar minuten aanklooien besloten om me af te melden. Even de druk en verplichting van nog een proef moeten rijden er af. Had uiteraard deze en gene nog een mening over. Gelukkig heb ik de koppigheid van een ezel ….geen proef dus.

Besloten om er even af te gaan. Beide tot bedaren te komen. Er weer op en doel gesteld dat we net zo lang zouden blijven rijden tot we allebei weer normaal ons dingetje deden. Pony bleef wel wat spooky, maar zelf weer de rust kunnen vinden om te rijden.

Kost wat, maar dan hebbie ook wat. Gevraagd en ongevraagde dingetjes zeg maar.

Voor de ramptoeristen…..ja het staat op beeld. 

 

Inmiddels ruim 1,5 jaar in mijn bezit. Nooit meer van plan een paard te kopen. Kwam toch met een pony thuis.  Mijn man vraagt zich nog steeds af waar het misging.

Afbeelding

 

Van pennypony….
IMG-20141115-WA0000

 

Heel eerlijk….ik scheet in mijn broek voor dat onervaren, onzekere pony’tje van 1,44m.
Geen stoute, maar ze kon nog wel eens onder mijn gatje vandaan vliegen.  Werd ik dan zelf weer een tikkie voorzichtig van.

Afgelopen weekend een filmpje in elkaar gefreubeld om voor mezelf de ontwikkeling in beeld te brengen. Sinds afgelopen november zijn we aan het lessen en mijn lieve hubbie legt alles vast op film.

Ik heb geprobeerd om van alles de eerste beelden en de laatste beelden naast elkaar te zetten. Tuurlijk er is nog zat te doen…I know.  Zou niet goed zijn als er niks meer te verbeteren zou zijn. Desondanks ben ik echt heel erg blij met hoe we gevorderd zijn.

We puzzelen lekker verder. Een maandje geleden voor het eerst gestart en na 2 wedstrijden 4 wp bij elkaar gefabriekt met mijn kleintje.

 

….naar pennypony!
zwart-wit

Genoeg gekletst (voor mijn doen best een kort stukkie eigenlijk  ) en tijd om met de billetjes bloot te gaan.