Les nummer 2

Wij hebben weer een lesje gereden. Sneeuwwitje had haar wratje weer opgeplakt en liep te mokken met laden. Daardoor zouden we al 30 minuten later dan gepland aankomen. Werden we door de navigatie ook nog een keer via een andere route gestuurd, waardoor we klem stonden op een landweggetje en we konden een paar 100 m in de achteruit voordat we konden draaien. Stress …. zeg maar.
Gelukkig had juf J. nog tijd. Madammetje opgezadeld. Oortje ingeplugd en rijden met die kadet. Even de voortgang van de afgelopen 3 weken besproken.
Samenvatting en advies ‘an die arbeit’ massa op dat lijf gaan kweken.
Stukjes waar ik tegen aanliep kan ik gewoon doorheen gaan trainen. Ze vindt het slechts moeilijk en even wennen. Het is zo poppig. Als ze iets moeilijk vindt schudt ze altijd even met haar hoofd.
In stap vooral gewerkt aan tempo controle en de impuls zien te verkrijgen dat ze dusdanig vooruit gaat denken dat je die activiteit in de hand kunt voelen en bij een kleine hulp ook direct voorwaarts gaat.
In draf mocht deze keer ook het gas los en veel aandacht voor het rechtrichten en door de grenzen heen rijden. En dan vooral de grenzen waarin ze spanning vertoont en zij moet leren loslaten én doorsjouwen.
Startje gemaakt met het wijken. Kostte even wat moeite om de bips opzij te krijgen, maar uiteindelijk konden we een keertwending om de voorhand eruit frutsen in stap. Later in draf ook nog mee bezig geweest om de bips wat naar buiten te plaatsen op de volte. Vond ze moeilijk, maar ze doet echt dapper haar best.
Nog de galop meegepakt. Aanspringen rechts was natúúrlijk met de hulp van de juf geen enkel probleem. Jammer.
Tot slot nog een stukje draf. Actief, wat meer naar bovengesteld zodat ze echt haar hals zelf moet dragen en werken aan de losheid en nog even rechthouden op de uitgezette lijn. Succes daarmee.
Veel huiswerk. Vooral veel gaan trainen, pijnpuntjes opzoeken en met basisvoorwaarde dat ze voorwaarts blijft er doorheen gaan werken. Niet meer tutten, puppy arbeid in de kelderkast.