De connemara, familiepony bij uitstek!
Vanmiddag met pony, man en kind afgereisd naar Stal Wenning in Zutphen. Vorig jaar hebben we daar al een keer de obstakeltraining gedaan en direct geroepen dat we nog een keer terug zouden komen.
Het duurde bijna een jaar, maar vandaag met een aantal andere connemara eigenaren de obstakels getrotseerd. Aangezien David min of meer verplicht mee moet met dit soort dingen hadden we de insteek dat we het vandaag extra leuk zouden maken. Of hij wilde helpen. Nou dat wilde meneer wel. Pony voorzien van 2 lijnen. 1 leadrope voor mijzelf en een normaal halstertouw voor hem met de deal dat als het nodig is hij zijn touwtje gewoon los mocht laten.
Daar gingen we aan de hand op ons gemakkie overal langs en David kreeg er steeds meer lol in om te mogen vertellen wat de pony moest doen. De tonnen waren groot favoriet. Met name omdat ze de eerste keer er overheen sprong. Dat is natuurlijk VET COOL.
Om vervolgens er alleen nog overheen te willen stappen. Voordeel is dat een knulletje van 5 een levendige fantasie heeft. Hij stuntte vrolijk al rollend over de tonnen heen en daarna mocht ik hem met de pony volgen.Waterbak was ook een toppertje. Pony tussen ons in en hopsa zo de waterbak door. Ik druk met uitleggen dat hij de pony moest vertellen wat ze moest doen. Hij druk met het kliederen in de waterbak. Nu even geen tijd mam.
In de tent heeft hij de benen uit zijn lijf gehold en ik er braaf met pony achteraan hobbelen (rennen kon je het niet noemen ). Om daarna ijsjes te verkopen met hooismaak, want dat zou zijn pony wel lusten.
Op het zeil David uitgedaagd om even flink te stampen, springen etc. Tuurlijk doet hij dat.
Vervolgens ik er op en meneer heeft ons de weg gewezen. Hij was er zo druk mee.
Uiteraard je moeder bij de hand nemen als ze het eng vindt.
Toen toch maar eens de vraag gesteld of hij niet op de pony door het parcours wilde. Tot mijn verbazing was hij direct enthousiast. Uitgelegd dat hij dan even mijn cap op moest….superstom natuurlijk. Maar daar ging hij. Wat een held. Hij is werkelijk waar overal in, op, door geweest. Ik twijfelde nog bij de tonnen, maar aangezien hij zelf er van overtuigd was dat hem niks zou gebeuren….wie ben ik dan om hem tegen te spreken.
Olympisch lint tijgeren.
Big high 5!!!!
Als superheld moet je natuurlijk even tussen deze kerels op de foto.
Hij was zo verschrikkelijk trots op zichzelf en ZIJN pony. Heerlijk zo’n familiepony.
En Arno….die heeft alles weer prachtig op de plaat gezet. Echt een luxe probleem om uit zoveel leuke foto’s een keuze te moeten maken.
wat een leuke foto’s en dapper jongetje. heerlijk pony ha ha erg herkenbaar
Op dit soort momenten acht hij het ook zijn (!) pony hahaha.