Witte heks versus obstakels

Mijn mutserige 6 jarige ik-ben-dapperder-dan-ik-me-voor-doe connemara merrie met een overdosis Ierse humor is afgelopen weekend mee geweest naar een obstakeltraining.

Het regende een klein beetje , maar dat mocht de pret niet drukken.

Het parcours bestond uit paraplu’s, zeiltje op de grond, hindernis met vlaggetjes, een bel, grote bal, kliko met ballonnen, de brug, lintengordijn, hindernisje van halve tonnen en tot slot de waterbak.

Na het acclimatiseren en het bekijken van alles op ‘veilige’ afstand hebben we eerst het parcours aan de hand afgelegd. Daarna onder de man. Foto’s staan op willekeurige volgorde.

De paraplu

Zeiltje op de grond…..check de middelvinger die ze in haar hoofd opsteekt.

Hindernis met vlaggetjes. Braaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaave merrie.

De bal. Die vond ze uitermate stom. Langs lopen prima, maar ik wens dat gevaarte niet tegen mijn poezelige pootjes te krijgen.
Hoe smal we de doorgang ook gemaakt hebben. Ze wist zich er kundig langs te prutsen dat er geen contact was met de bal.

Kliko met ballonnen. Het tikken van de regen gaf er een bijzonder geluidseffect aan. :))
Hebben we er zin in merrie???? Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa

De brug. Knappe poown.

Lintengordijn. Daarnaast stonden de toeschouwers. Ik verdenk haar er ernstig van dat ze eerst geteld heeft hoeveel mensen er stonden, voordat ze er onderdoor liep.

Hindernisje van halve tonnen. Zij moest er lang over nadenken voordat ze er aan de hand overheen ging. Ik toen ik er eenmaal op zat ook.

Ze konden er in stap overheen. Als madam zich halverwege bedenkt en toch afzet met beide achterbenen krijg je briljante houdingen bij de ruiter. WHOPPA!!!!!