Terug naar de tekentafel

Witje…och arme witje. Ze zat even niet zo lekker in haar hummetje. Zo liep ze nog als een en zo was ze niet aan te slingeren. Typisch gevalletje Pony says no. Waar ze altijd gemotiveerd is om te werken en hooguit af en toe op haar manier protest aan tekent als de grenzen wat verlegd worden, was überhaupt stap 1 tempocontrole al een heel ding.

Gelukkig heb je als kat uit de boomkijker slash controlfreak 1 voordeel….je hebt een geoefend observerend en analyserend oog voor de meest kansloze dingen. Laat dat oog in dit geval van pas komen. De keuze op dat moment, toevallig tijdens de les 2 weken geleden, was heel simpel. Pony says nooit no…..waarschijnlijk meent ze het …..gaan we door of stoppen we? We stoppen. Kort samen met de juf overlegt wat het plan zou worden. Ik had nog echt geen vast omlijnd plan hoe verder. Ik kon de signalen nog niet goed aan elkaar lijmen. Soms loopt het simpelweg niet zoals gedacht en verwacht. Tja en dan moet je wat….dat werd dus terug naar de tekentafel. Puzzelen met behulp van mijn raad en daad voor dingen die ik niet kan vatten….moeders. En  mijn, inmiddels alweer een jaar, andere raad en daad voor alles op fysiek, fysiologisch en trainingsvlak ….de juf.

De afgelopen 2 weken heeft ze wat aanvullende supplementen (hocus pocus pilatus pas speciaal voor haar ‘uit’gegoocheld ) gekregen en hebben we na 1 week het rijden weer hervat. Ze was toen al aanmerkelijk beter als dat ze was. De go was in ieder geval weer terug. Het rijden omvatte verder niet heel veel meer. Heel simpel voorwaarts over de rug rijden en kijken of ze weer wat rechter te fabrieken was. De laatste keer thuis, voordat we weer zouden afreizen voor de les, liep het niet zo heel fijn. Achteraf, zeg maar direct na het rijden , denk ik dat ik teveel in 1 keer wilde en van alles niks heb uitgewerkt. Niet heel erg handig als witje weliswaar beter loopt, maar nog niet volledig fit is. Woepsie. Natuurlijk olie op het vuur voor mijn innerlijke perfectionist die naar aanleiding daarvan 2 dagen flink tegen het zere been van mijn faalangst heeft geschopt. De etter!

Maar goed zo gisteren de hele meuk weer ingeladen en met gemengde gevoelens en een ‘zeer been’ naar DTB.  Ook een klein tikkie last van wat mijn-pony-is-geschoren-en-doet-lelijk-naar-de-uitrijdeken-hopelijk-gedraagt-ze-zich-in-haar-blote-gatje beren op de weg. Verbouwing aldaar is nog in volle gang (wordt gaaf!!! ) en of ik het aandurfde met wat bouwgeluiden op de achtergrond. Tuuuurlijk  ….  “jank “. Witje opgezadeld en hiebeldewiebel mee naar de bak. Succes daarmee Suus!

Samen met Ineke overlegt hoe we de les zouden vormgeven. Gelukkig hadden we beide hetzelfde idee. Het welbevinden van de pony gaat voor alles. We gaan wel aan de slag, maar houden het simpel. Werken aan tempocontrole, horizontaal evenwicht en recht over 4 benen. Verder het lospeuteren van de rug en de lenden/ bekkenpartij voor zover mogelijk. Korte stukjes aanspannen en dan een andere spiergroep aanspreken afgewisseld met stappauzes en stukjes hals strekken in draf. Klinkt logisch zou je zeggen. Toch durf ik als eerste mijn handje op te steken dat ik het in de praktijk lang niet altijd zo benader. Ik krijg het op papier niet goed helder beschreven wat ik bedoel, maar het was enorm leerzaam om zo op een heel ander level te trainen.

Vandaag zelf de les terug gekeken en het plaatje viel mij, op mijn verschrikkelijk dikke jas na , echt niet tegen. Ik heb wat kleine fragmentjes er uit gevist ter illustratie. Je moet wat op de zondagavond als je met de Mexikeese vriendjes en 1 poezel op de bank zit.

Filmpje 1 laat letterlijk de eerste passen draf aan het begin zien waarbij de opdracht is om haar rechter in het lijf te maken door de schouder naar buiten te plaatsen en later de achterhand richting de travers.

Filmpje 2 geeft wat mij betreft nog mooier weer dan de eerste dat het nog niet 100% oké is. De huppels tijdens het aanspringen in galop en er weer uit vallen in draf. Wat sputtertjes in de hoofd-halshouding en dergelijke. Het laatste stukje is het uitdraven over de rug. Simpel, recht (met een slingertje zo her en der ) en 1 tempo.

Filmpje nummer 3 zit qua moment in de les eigenlijk tussen de andere 2 filmpjes in. Stoeien met de zijgangen. Deze keer dus geen focus op meer gedragenheid en meer opzij. Heel simpel opzij en rekken en strekken aan beide kanten. Ook daarna weer even ademhalen en een stukje uitdraven.

Na de les zijn er nog wat hobbels en knobbels in de spieren recht gestreken en nog een beetje speldenkussen spelen voor de nodige naaldjes. Aanvankelijk trok ze nog een heule lelijke blik van ongenoegen, maar uiteindelijk stond ze er heerlijk rustig bij. Beetje jammer dat het mij vandaag iets te Iers weer was  en ik morgen de hele dag in hartje Utreg zit voor een bijscholing . Dinsdag er pas weer op helaas.

Maar goed we kunnen in ieder geval aan het werk met het huiswerk:
Simpel, rekken en strekken en veel variatie in de arbeid en op tijd een pauze na korte stukjes werk.

Take home message van en voor mijzelf:
Dikke jas is leuk voor op stal….niet voor erop. Ziet er niet uit en nog meer is het bloedverziekend heet. Nog erger daarna is het absoluut geen aanrader om in de buurt van je eigen oksels te komen.

 
Vooruitblik:
Lekker 2 weekjes thuis stoeien en dan 3 december hopelijk weer back in business terug de les in. Ondertussen in gedachte vast nadenken en uitkijken naar de toffe plannen voor de eerste week van januari. Nu al heel veel zin in en ik ga mijn best doen om er nog niet teveel over te verklappen. Maar het wordt ongetwijfeld super vet!

# Noteert alvast de volgende punten….boggel gladstrijken en 2 ….ik herhaal 2 zitbeenknobbels.
# Is ze knap hè?